Selma Falk

Selma Falk

dinsdag 24 november 2015

Familiefeest


Vooropgesteld: je zal gelijk hebben. Ze begrijpen je niet goed en de dingen worden anders geïnterpreteerd. Je bedoelt het natuurlijk goed en doet je best. Eigenlijk al jaren. En hoewel het ergens in de verte zeurt en pijn doet, is er al heel lang een status quo waarmee je een soort van vrede hebt. Het zal toch nooit veranderen. Zo gaat dat in families.
Over exact een maand kom je ze misschien tegen. Onder de kerstboom, bij een diner, lunch of wandeling. Kijk je ernaar uit? Of zie je het als noodzakelijk kwaad, leuk voor de (klein)kinderen. Een verplichting of plezier?
In families bestaan systemen die veel verder teruggaan dan jij en ik. We zijn een radertje in een veel groter geheel. Middels systeemtherapie kan je een goed inzicht krijgen in de systemen, jouw rol hierin en hoe je deze kan veranderen. De ander heb je daarvoor niet nodig: jij begint met de verandering en in zeer veel gevallen gebeurt er dan iets in het gehele systeem. Dat krijg je met radertjes die met elkaar verbonden zijn.
Stel nou dat je het gevoel van verplichting op de komende familiefeesten wilt veranderen in een meer plezierig gevoel. Een gevoel van rust, aanvaarding en kalmte dat bestaat uit acceptatie in plaats van wegkijken. Geen verplichting maar verlichting, zo iets.

Begin dan eens de komende week naar binnen te kijken. Waar zit je pijn? Wie of wat heeft je niet gezien en wat kan je met dat gevoel. Kan je een brief schrijven, het uitschreeuwen in de natuur of het uitspreken? Naar jezelf of de ander? Omarm jezelf. Dat kan ook letterlijk fysiek. Sta toe dat er dingen mis gingen en pijn deden.
Als je dat een aantal dagen gedaan hebt en je voelt je er klaar voor, kijk dan eens of je liefde kan sturen naar jezelf. Dit kan je doen door in een stilte moment je aandacht te sturen naar je hart. Je hart te openen en vervolgens voor te stellen dat je licht en liefde naar jezelf stuurt. Gek? Misschien. Maar het werkt wel. Gewoon een paar dagen (of de rest van je leven) doen.
Dan voel je je op een gegeven moment misschien sterk genoeg anderen te betrekken in die liefde. Dat begint met anderen waar je (makkelijk) van houdt en kan je steeds verder uitbreiden. Uiteindelijk ook naar mensen die je kwetsen of die kwaad doen terwijl je ze niet eens kent (bekijk het nieuws voor voorbeelden). Abracadabra en gaat dit je te ver? Gewoon een keer proberen met een open mind, goed voelen en dan weer door.
Wanneer jij eraan werkt in goede en liefdevolle verbinding te zijn met jezelf zal het systeem om je heen hierop reageren. Ze zullen zich onbewust uitgenodigd voelen open te staan voor positieve zaken als liefde, geduld en begrip. Los je hiermee eeuwenoude gewoontes en patronen op? Misschien niet. Maar je maakt wel een begin.
We zijn in oorlog heb ik begrepen. Er is onrust in de wereld en het is heel dichtbij. Vechten en overleven kan altijd. Waag de sprong! Ga voor leven in liefde, verbinding, contact en vertrouwen. Begin klein en dichtbij huis, dan wordt het vanzelf groter. Misschien vind je het eng of spannend en moeilijk erop te vertrouwen. Zoek dan hulp van liefdevolle mensen om je heen en steun elkaar. Of stuur me een mail. Dan ontvang je een audiobestand met een geleide hartmeditatie. Helpt je je hart te openen en de verbinding aan te gaan.
Kies je voor gelijk of voor geluk? Ik wens je een verlichte reis!

1 opmerking:

  1. Een echte eyeopener is dat je zelf als allereerste aan de ander je excuses aanbiedt over jouw aandeel in de verwijdering (en je bent 100% verantwoordelijk voor de relatie). Luister vervolgens naar het antwoord in de verwachting dat dat goud is voor je verdere ontwikkeling. Pien

    BeantwoordenVerwijderen