Ik dénk teveel. Jij waarschijnlijk ook. Denken is een
bezigheid waar we hier in het Westen heel goed in zijn. Wat natuurlijk
prachtige voordelen heeft: we bedenken de prachtigste oplossingen voor
schijnbaar onoplosbare problemen (sommigen van ons wonen onder de zeespiegel!),
onze economie heeft jaren kunnen groeien door het denken en onze min of meer
schone straten vinden uiteindelijk ook hun oorsprong in denken. Niks mis mee
dus.
Het denken wordt (te)veel wanneer het hoofd de overhand
neemt. Ooit tekende een kindje in Nepal mij na: een hoofd zo groot als een
rijksdaalder (weet iedereen nog wat dat is??) met een lichaampje ter grootte
van een mier. Een treffend beeld van een Westers persoon: het hoofd heeft de
overhand. Daar worden we ook in getraind en dat begint al vroeg. Op school word
je geprezen als je hoge cijfers haalt en wanneer dat niet direct lukt word je zo
snel mogelijk bijgeschoold. De zaken die te maken hebben met creativiteit en
lichaam zijn leuk maar niet meer dan bijzaak.
Het lijkt nu dat de tijd zo verandert dat het nut en de
waarde van denken wordt verkleind. Er gebeuren dingen die we niet logisch
kunnen verklaren, beredeneren of snappen. Al een aantal jaren zie je daarom (?)
de beweging ontstaan dat er meer aandacht is voor andere zaken dan het hoofd:
het lichaam, ons hart, emotie en gevoel.
En zoals altijd schuurt het een beetje in de
overgangsperiode. Want vasthouden aan het oude (denken) lijkt vertrouwd en
daarom goed maar de tijd stroomt verder en de crisis wordt al door veel mensen
niet meer een tijdelijke crisis genoemd maar de Nieuwe Tijd. Wen er maar aan.
Mindfulness, mediteren, bewustwording, dat zijn de zaken die
meer aandacht krijgen. De nieuwe wegwijzers van de toekomst. Het is een voortdurend
groeiproces van bewegen, leren, vallen, opstaan en loslaten. Ik, de
meditatietrainer, die in de allereerste meditatieles onze gedachten beschrijf
als een jong puppy dat je steeds weer met zachte hand mag corrigeren om op het
juiste pad te blijven, realiseer me ook heel goed dat ik nog teveel denk. Voor
mij een reden waarom ik extra geniet van de meditaties die ik dagelijks doe: ze
stoppen het denken en vergroten mijn bewustzijn.
Ik raad je aan een manier te zoeken die bij je past om
dagelijks bewust te worden van je gedachten en hier afstand van te kunnen
nemen.
Wanneer je gaat zitten,
voor ongeveer een kwartier, start dan met een rustige ademhaling. Vervolgens
laat je op iedere uitademing stress, gedachten en spanning uit je lichaam
wegvloeien. Langzaam kan het dank zijn
dat je meer rust ervaart. Dit is de rust vanuit je eigen kern. Van daaruit kan
je kijken naar gedachten die voorbij komen of andere afleidende dingen. Een
slapend been, kriebel aan je neus of toch steeds gedachten. Wees je bewust dat
jij de toeschouwer bent van deze zaken. Je ermee identificeren zou gek zijn. De
kwaliteiten van de toeschouwer kan je uitbreiden met iedere ademhaling: rust,
vrede, liefde. Verspreid dit door je hele lichaam, hoofd en gedachten heen.
Sluit af met een
positief gevoel en verspreid dit de hele dag.
