Ik weet niets van politiek. Ben jaren geleden afgehaakt
vanuit teleurstelling om loze beloften, lege woorden en onvoldoende
leiderschap. Ik heb steeds het onbestemde gevoel genegeerd dat ik krijg wanneer
ik me realiseer dat ik word aangestuurd en er over mij beslist wordt door
mensen die ik veelal incapabel acht en die vooral gaan voor eigen gewin, ego en
andere blaaskakerij. Ongetwijfeld onverstandig heb ik het gevoel een beetje
weggestopt en er een ‘ver-van-mijn-bed-show’ van gemaakt. Ik denk met mij velen
in Nederland.
De laatste tijd ben ik bezig met het in de markt zetten van
een trainingsprogramma voor Leiderschap. Geheel in lijn met de ontwikkelingen
momenteel, zien we ook in leiderschap en aansturing een omwenteling van mannelijke
naar meer vrouwelijke energie.
Dat dit niet gaat over mannen tegenover vrouwen bewijst de
gister overleden Thatcher. Zij is een goed voorbeeld van de vrouwelijke leider met
mannelijke energie: hoewel met rok en handtas (die heel handig gebruikt kan
worden om letterlijk van je af te meppen), had Thatcher zich aangepast aan de
mannelijke energie. Duidelijke koers, niet (nooit!) van afwijken en snoeihard.
En dan zit daar ineens de prachtige minister van Defensie.
Een mooie blonde vrouw. De beide heren (nog niet geheel aangepast en gewend aan
de nieuwe ontwikkelingen) lijken in eerste instantie vooral van haar uiterlijk
onder de indruk. ‘Ha gezellig, een mooie vrouw aan tafel’, hoor je ze bijna
denken.
Maar dan letterlijk vanaf de eerste seconde bewijst mevrouw
Hennis-Plasschaert een toonbeeld te zijn van de nieuwe leider: een persoon die
staat voor zichzelf. Weet wie die is. Contact maakt, vanuit zichzelf met de
ander. Een persoon die zeer goed is voorbereid. Welbespraakt. Kennis van zaken heeft.
Iemand die zonder gene gebruik maakt van de positieve kwaliteiten die ze bezit
(zowel uiterlijk als inhoudelijk) en beide heren totaal van tafel blaast…..
….. God, wat deed me dat goed!
Want dit is waar we mee worstelen. Mannen en vrouwen. Rustig
gaan staan voor jezelf. Niet bang zijn voor je eigen kracht maar het omarmen
met grote liefde. En er dan in alle kalmte stap voor stap in te groeien en
groter in te worden.
Beide heren waren ook onder de indruk. Wanneer je aan het
eind van het filmpje kijkt (minuut 11 ongeveer) zie je hoe de presentator
vraagt aan oud voorzitter van de Tweede Kamer Gerdi Verbeet of ze trots is op
de minister. Op 'hoe ze het daar aan tafel doet'.
Een prachtig voorbeeld van het resultaat van een vrouwelijke
leider 2013: de omgeving is een beetje schaapachtig onder de indruk van de
duidelijke kracht, inhoud en verbinding. Dat daar dan een totaal ongepaste
vraag op volgt om (tevergeefs) te proberen de energie en verhouding weer een
beetje ‘recht te trekken’, wijten we nog maar even aan nieuwigheid.
Op naar het tijdperk van vrouwelijk leiderschap! Met inhoud,
kracht en plezier. Ingevuld door mannen en vrouwen. Ik heb er zin in.
