Tyfoon door Nederland

Heb je het al gehoord? De politie heeft een jonge, donkere man aangehouden op straat omdat ze de combinatie van zijn leeftijd, huidskleur en dure auto verdacht vonden. Niet met getrokken wapens en veel lawaai en ellende, nee, gewoon: staande houden om  wat vragen te stellen. Ze maakten een praatje en kwamen er achter dat de jonge man zijn geld verdient in de muziekindustrie. Een business waarin het heel normaal is grote sommen geld te verdienen door  het aanslaan van de juiste toon. Jongeman is een beroemdheid en zong onlangs nog voor onze koning. Hij blijft rustig, geeft een handtekening (dat verzin ik hoor!) en zet het gebeuren op social media. Hallo wereld: u kunt nu uw mening gaan vormen. Denk vooral kort en deel het krachtig!

We vallen, struikelen en weten niet hoe luid we moeten scanderen dat dit niet kan. De politie biedt excuses aan, gaat hiervan leren, politici Samsom en Klaver stellen dat racisme en discriminatie hardnekkig in de samenleving zit en onze minister van der Steur deelt mee dat vooroordelen niet mogen meewegen bij uitvoering van politiewerk maar dat fouten maken menselijk is. Van der Steur! Is dat niet die man die struikelt van motie van wantrouwen naar onbekwaam handelen naar ontoelaatbaar bral gedrag?

 

Ik weet heel weinig van de politie en andere gezaghebbers die we hier in Nederland hebben aangesteld om ons te beschermen maar ik weet wel dat deze mannen en vrouwen getraind worden om snel, doeltreffend en effectief te handelen. Dat betekent soms in een flits van een seconde situatie bekijken, analyseren, besluit nemen en actie. Dit zijn de mensen die ons tegen alles in behoeden voor erger kwaad. Tegen een erbarmelijk salaris, in moeilijke, spannende en gevaarlijke situaties met regelmatig de ‘ondersteuning’ van omstanders in de vorm van gescheld, gevloek en in de weg staan om een filmpje te maken. Dit geldt wat mij betreft voor politie, brandweer, leger, ambulancemedewerkers en andere mensen die er hun werk van hebben gemaakt het voor ons beter en veiliger te maken.

Mijns inziens heeft deze politie agent natuurlijk gehandeld, hoogst waarschijnlijk onderbouwd door gedegen training en ervaring. Hulde voor de politie die zijn werk uitvoert. En nogmaals hulde voor de politie die openlijk aangeeft wanneer dit fout gaat en ze hiervan kunnen leren. Van der Steur, let je op?!?

Het feit dat de politie een snelle eerste conclusie trekt is volledig natuurlijk: ons brein is al heel vroeg begonnen met het onderscheiden van goed en kwaad. Deze kwaliteit is goed ontwikkeld en zit diep in ons omdat we hiermee ons voortbestaan redden. Bloeddorstige tijger? Kwaad dus rennen! Warme, beschutte grot? Goed dus ontspannen. Zo iets. Dit zit diep in onze hersenen ingeprent en daarom reageren we vaak snel en primair. Getrainde en weldenkende mensen zetten dan een stap verder: voordat ze met veel bombarie een kogel door Tyfoon’s hoofd schieten (want drugscrimineel) controleren ze de waarheid van hun eerste bevinding (praatje maken en extra informatie inwinnen). Anderen laten deze extra stap voor wat het is en braken ongenuanceerd hun ellende over me heen via TV of social media (een reden waarom ik al jaren geleden gestopt ben dit allemaal te volgen overigens…).

Laten we dit voorbeeld weer eens bij de kladden pakken. Om steeds bewust te zijn van onszelf, onze meningen, ons kuddegedrag en ook ons blaat gedrag. We hoeven niet overal mee te lopen. We hoeven niet overal iets van te vinden. Ja, we hebben primaire reacties die diep in ons geworteld zitten. Met gedegen training en aandacht kan je je hier bewust van worden. Zodat je vervolgens een gefundeerd besluit kan nemen over je vervolgactie. De politie doet dit middels jarenlange bedrijfstraining. Jij kan dit doen middels (wellicht jarenlange) brein/ meditatietraining: gun jezelf rust. Gun jezelf ruimte, goede slaap en aandacht. Gun jezelf elke dag wat stilte om bewuster te worden van de snelheid waarmee je gedachten en emoties komen. En ook weer gaan.

Misschien word je er toleranter van. Naar jezelf. En dan misschien ook naar anderen om je heen. Misschien kan je daarmee een voorbeeld zijn: een mens van vlees en bloed met primaire reacties en secundaire acties. Met fouten en openheid. Met liefde en oprechtheid. Verbeter de wereld, ik begin bij mezelf.

Like me!

Omdat ik regelmatig mijn blog via Twitter bekend maak, zit ik in een soort ‘automatische poel’ van volgers. Zo ontving ik gister bericht dat ik nu gevolgd word door @FBLikesNL, een bedrijf waar ik Facebook likes kan kopen. Facebook likes zou ik moeten kopen omdat dan mijn product meer reuring teweeg brengt op social media waardoor ik er meer verkoop. Hoewel ik nog naïef denk dat goede inhoud zichzelf verkoopt, is allang gebleken dat reuring, ophef en beweging, onder andere op social media, vaak hogere verkoopresultaten oplevert dan goede inhoud.

Een ding wat je inzet wanneer je jezelf (of je product) verkoopt is je Ego. Al eerder praatte ik over het Body Mind Soul- principe waarin ik geloof: je hebt een lichaam om de aardse beleving te ervaren, een Mind die bestaat uit projecties van gedachten en gevoelens (hier zit je Ego aan gelieerd) en je bent je Soul: een pure vorm van liefdevolle energie. Wanneer je daar meer mee in contact bent wordt het bijvoorbeeld makkelijker niet te emotioneel te reageren in ruzies, wat kalmer te zijn en je eigen koers te varen. Om je eigen koers daadwerkelijk uit te zetten, een boot te kopen en hem zo te sturen dat je optimaal wind in de zeilen hebt, daarvoor heb je dan weer je Ego nodig.

Een nuttig ‘ding’ dus dat Ego. Mits je het goed aanstuurt. Vanuit je Soul. Vanuit je kalme zelf.

 

En daar gaat het nogal eens mis. Want dat Ego is als een wild paard. Wanneer je niet oplet gaat het met je (Soul) aan de haal, word je overspoeld door belemmerende gedachten of gevoelens of richt je je aandacht op activiteiten die je op een punt brengen waar je later zwaar ongelukkig zit te zijn. Ik merkte dit aan den lijve toen ik een aantal weken geleden een nieuwe profielfoto van mezelf op internet zette. Gemaakt door een professionele fotograaf dus best een mooie plaat. Heerlijk vond ik alle Likes! En ik had ze niet eens hoeven kopen! Ze kwamen van alle kanten digitaal naar me toe vliegen. Met ook nog eens aardige opmerkingen erbij! Mijn Ego smulde, kroelde, draaide zich nog eens lekker om: och wat heerlijk!

Dit verklaart direct het succes van bedrijven als @FBlikesNL en andere marketeers: ons Ego is zwak, makkelijk te paaien en knalt uit zijn voegen als onkruid na een drupje regen en een glimpsje zon. Het heeft maar heel weinig aansporing nodig en daar racet het al op weg. In de vaart je lichaam en Soul er sullerig achter aan meenemend.

Wanneer je hier niet alert op bent gaat op enig moment lichaam en Soul tegensputteren. Je wordt moe, ziek, ellendig en dan is het zaak de boel weer in balans te krijgen. Bewust te kijken waar je Ego de overhand in heeft gekregen, daar weer wat afstand in brengen en werken aan balans. Dit doe je door dagelijks een moment van rust, kalmte of meditatie in te plannen. Even pas op de plaats. Bijvoorbeeld als je staat te wachten in de rij bij de supermarkt of als je in de file staat. Geef je mind dan even rust en ga niet meteen afleiding creëren en je Ego voeden op social media. Adem in, denk een positief woord en adem uit. Laat eventueel wat spanning los.

Simple as that! Like it??

Pas op je woorden!

‘Pas op je woorden’, zegt ze met een quasi boze stem. Met haar wijsvinger omhoog gericht kijkt ze me glimlachend aan. Oma. Wat heerlijk om zelfs jaren na je dood je nog zo levendig bij me te hebben en van je te leren.

Want juist nu realiseer ik me de waardevolle waarheid van haar woorden. Pas op wat je zegt. Pas op wat je denkt. Pas op wat je voelt. Want alles begint met een intentie. En met je woorden, gedachten en gevoelens bepaal jij dus het startpunt.

‘Gaat het alweer beter? Ik weet niet of dit goed komt. Ik ben ziek’. In plaats van: ‘hoe voel je je, hoe zal het eindresultaat zijn? En mijn lichaam vertelt me iets’. Een essentieel verschil. Want ‘beter’ impliceert een situatie die nu slechter is, een ‘goed’ eindresultaat kan vele vormen hebben en ‘ziek’ is een uiting van een negatief oordeel.

Maakt het wat uit? Ja. Ik denk het wel. Want bij iets wat je interpreteert als een ‘slechte afloop of verkeerde situatie’ komt vanzelf een gevoel van teleurstelling, boosheid misschien. Op jezelf, op anderen, op de wereld. En vanuit dat gevoel maak je andere keuzes dan vanuit een neutraal gevoel. In den extreme ben je zo boos op alles en iedereen dat je je aansluit bij een fanatieke groepering die jou met woorden overtuigd dat nu alles slecht is en, met hun hulp, straks alles beter.  Daardoor worden oorlogen uitgevochten groot en klein. In de wereld en in jouw keuken.

Hoe zou het zijn als je minder labelt. Bewuster kijkt naar wanneer je een oordeel velt. Groot of klein. Hoe zou het zijn als je aandachtiger om gaat met jezelf, met hoe je je voelt. Wat dingen met je doen. En hoe zou het zijn als je daar even de tijd voor neemt. Om dat volledig te (door)voelen en pas daarna een actie zou inzetten.

Je kan je trainen op meer open vragen stellen. Die beginnen o.a. met hoe, wie, wat, waar en waarom? Je kan je blik open houden door te kijken, ruiken, proeven en ervaren wat er gebeurt. En je kan je hart open houden door elke ochtend na het wakker worden deze intentie uit te spreken: ‘ik heb een open hart. Ik ben vol vertrouwen. Ik ben liefde’. Of iets van dergelijke strekking.

Het zal werken als een vliegwiel: eerst met moeite en daarna steeds makkelijker. Omdat je ruimte geeft aan jezelf, aan je pure, niet-oordelende zelf die steeds met een open blik de dingen bekijkt, aanvaardt en beleeft die op het pad komen.

Fijne reis!