Heb jij je mening al gevormd? Ongetwijfeld. Want zonder op
te letten worden we een land vol met mening-etters, betweters en andere
grootsprakigen. Het gaat er niet om wat je zegt of hoe lang je erover hebt
nagedacht, spreek maar uit die mening! Maak van je hart geen moordkuil. Knal
het op Twitter, zet het op je facebook of beter: schrijf er een blog over!
Wat vind jij? Moeten ze nou wel gaan of niet? En met zo’n
zware delegatie? En Zwarte Piet? Wat vond je daar nou van? Schampte in de een of
andere hoek misschien wel aan een vergelijkbaar issue van discriminatie of
mensenrechten maar linksom of rechtsom redeneren: we draaien onze hand er niet
voor om. Wij willen gewoon spelen!
Van de week zag ik dat op een top basisschool onderwijs werd
gegeven in debatteren: stelling nemen, die verwoorden, luisteren naar anderen
en dan een mening vormen. Een grote groep Nederlanders stoort zich niet aan
gebrek aan scholing op dit gebied en roept te pas en te onpas ongenuanceerd wat
ze vindt.
We worden hiertoe ook uitgenodigd. Je kan geen krant,
tijdschrift of televisieprogramma meer bekijken zonder om je mening te worden
gevraagd. Over grote levensdilemma’s of kleine smaak-kwesties. Steeds weer
verbaas ik me er over dat er mensen jarenlange studies volgen ten einde anderen
van (meestal) gedegen advies te voorzien (bijvoorbeeld psychologen) en dat we
er daarnaast een vreemd soort van genoegen in lijken te hebben om maar lukraak
ons probleem op tafel te gooien enerzijds en te laten oplossen door leken
anderzijds.
Het lijkt een collectief tekort aan gehoord worden dat op deze manier
wordt ingevuld. Misschien kunnen we de niet onderbouwde balkenbrij van
goedbedoelde adviezen een beetje temperen door weer gewoon eens wat oprechte aandacht te geven
aan onze buurman of iemand anders dichtbij…..
Vandaag was er een prachtig debat over de Nederlandse
delegatie die de Spelen gaat bijwonen. Wees gerust: onze premier zal de
serieuze en kritische boodschap meenemen naar Rusland. We tolereren geen
discriminatie en schending van de mensenrechten! Het duurt nog 325 dagen
voordat het 5 december is en de Russen zullen onze boodschap trillend van angst
en ontzag in ontvangst nemen.
De belangrijkste motivatie om te gaan is helaas vandaag niet
uitgesproken. En dat terwijl het misschien wel de mooiste, meest waardevolle
overweging en tip aller tijden is: ondanks alle ellende, pijn, moeilijkheden en
verdriet in de wereld en in het leven willen we maar 1 ding: wij willen spelen!
Stop oordelen. Vorm niet te snel je mening. Kijk met
verwondering om je heen. Adem door, huppel en speel. Zorg dat je in liefde en
vrede bent met jezelf en deel dat met anderen. Kijken waar we dan naar toe gaan
met elkaar. Veel speelplezier!
