Selma Falk

Selma Falk

dinsdag 25 juni 2013

De Dalai Lama


True meaning of Peace

The most important factor in maintaining peace within oneself in the face of any difficulty,
Is one’s mental attitude.
If it is distorted by such feelings as anger, attachment or jealousy,
then even the most comfortable environment will bring one no peace.
On the other hand, if one’s attitude is generally calm and gentle,
then even a hostile environment will have little effect on one’s own mental attitude.
It is worthwhile adopting means to develop it in a positive way.

His holiness the 14th Dalai Lama

Mooi he? Het is dinsdagochtend, ik kruip achter mijn computer op mijn nieuwe werkplek en laat mijn gedachten glijden over de onderwerpen waarover ik vandaag zou willen schrijven. Afstand en nabijheid. Loslaten en (verkrampt) vasthouden. Woede en liefde.
En dan valt mijn oog op bovenstaande tekst. Gedrukt op een vaantje dat ik meekreeg na een retreat in een boeddhistisch klooster in Nepal. Een tekst die al bovenstaande onderwerpen en hetgeen ik erover zou willen schrijven, in zich heeft. Een tekst met meerdere lagen. Want steeds wanneer ik weer werk met deze tekst, leer, begrijp en ervaar ik er andere dingen uit.
Ik heb het dus volledig zelf in de hand. Onafhankelijk van mijn omgeving, stuur ik de vrede danwel onrust in mij. ‘Makkelijk gezegd’, denk je misschien. Want de tijden blijven onrustig: mijn baan houdt over een half jaar op. Er zijn problemen met geld, (ex) relaties of nog andere dingen. Voldoende reden om je mee te laten voeren in de onrust, negativiteit en woelige wateren. Ik weet het en ik (her)ken het. Des te meer reden om bovenstaande tekst te delen met jullie vandaag. Misschien zet het je aan tot oefenen. Zoals de Dalai Lama ook voorstelt: om je mental attitude te ontwikkelen. Bijvoorbeeld door elke dag minimaal 5 minuten bewust in te plannen om op zoek te gaan naar de stilte in jezelf. Door meditatie, ademoefening of contact in de natuur. En vanuit die stilte een positieve affirmatie voor jezelf neer te zetten. ‘Ik ervaar licht en liefde’ was de mijne deze ochtend.
Het helpt. Het heelt. En het maakt je sterker. Bovendien baart oefening echt kunst. Waardoor het eenvoudiger is te herkennen wanneer je niet bent vanuit je eigen rustige kern maar je mee laat voeren door de externe omstandigheden.
Kijk maar eens of het wat voor je is, het is en blijft 1 grote ontdekkingsreis!

dinsdag 18 juni 2013

Meditatie hype

Toen ik een aantal jaren geleden (eigenlijk vrijwel direct ook professioneel) met meditatie begon, was het nog zoeken naar de juiste benaming. En dan vooral op het gebied van toelichting, uitleg en ook acceptatie. Vanaf het begin is het mijn doel meditatie meer te introduceren in het bedrijfsleven en bij mensen die niet direct bezig zijn met bewustwording of aangrenzende zaken.

 
Mijn doel is meditatie de waarde te geven die het (mijns inziens) verdient: het is een middel dat helpt bewuster te zijn. Over en met jezelf en daardoor ook in relatie tot andere dingen en mensen om je heen. Het is nuttig dagelijks te oefenen in concentratie omdat het je helpt bij het voorbereiden van bijvoorbeeld presentaties of schrijven van stukken voor je werk. En daarnaast is de bewustwording en ervaring van de drie-eenheid lichaam, gedachten / emoties en je kern, Spirit of hoe je het ook noemt zeer waardevol. Een ouderwetse win-win situatie dus. Iets waar vooral in het bedrijfsleven altijd ruimte voor is.
De laatste tijd zie ik een duidelijke verschuiving. In de media wordt op diverse vlakken ‘open en bloot’ over meditatie gesproken. We hoeven niet meer besmuikt in een hoekje ‘zweverig’ te zitten, het woord ‘mindfulness’ mag langzaam worden losgelaten: we mogen gewoon zeggen en ervoor staan dat we mediteren. Op weg naar een hype….
En waarom ook niet? De voordelen zijn legio, ik beschrijf ze regelmatig.
En met de hype groeit ook de onzekerheid. Want wat is meditatie dan precies? Er worden zeer veel positieve resultaten aan verbonden dus nieuwsgierig zijn we maar regelmatig bereiken mij de vragen en opmerkingen: ‘doe ik het wel goed?’, ‘ik voel dat niet wat zij omschrijft’, ‘ik kan nog niet zo goed mediteren want heb nog niet zoveel ervaring’, etc.
Logisch, voorstelbaar, niet vreemd en bovendien: onnodig. In mijn methode is geen ‘heilig moeten’. Er is geen beter/ meer ervaring of aangrenzende zaken. Wanneer je het lef hebt op reis te gaan naar je zelf, de tijd neemt op onderzoek uit te gaan. Je nieuwsgierigheid gebruikt om te leren, oude patronen los te laten, moeilijke dingen aan te gaan en te groeien, dan is er mijns inziens niet veel goed of fout.
Natuurlijk helpen bepaalde dingen: een rechte rug laat de energie makkelijker stromen wanneer je zit. Meditatie is niet hetzelfde als ‘ontspannen voor de TV’ (juist omdat je je concentratie wilt richten en bij TV kijken je mind juist overbelast wordt vanwege de overkill aan informatie). We zijn mensen dus doen het goed met ritme en rituelen. Een vast tijdstip dat goed voor je voelt vinden helpt. Maar het zijn allemaal hulpmiddelen en geen eisen.
Gewoon doen en ervaren. Niet teveel en soms juist wel over praten en: vertrouwen op jezelf. En juist dat laatste wordt steeds makkelijker: door meditatie kom je steeds dichter in verbinding met jezelf, je mooie, prachtige en vredige kern.
Geniet ervan! Goede reis.

 

dinsdag 11 juni 2013

Terug op het pad

Ik schreef een aantal weken niet. Er gebeurde van alles in mijn leven en de wereld. We kregen een nieuwe koning waarvan sommigen hoopten dat hij verjonging en vernieuwing zou brengen. Hij was 15 minuten op bezoek in mijn woonplaats en bewees het tegendeel: oubolligheid en stijfheid troef. Ik verbaasde me over de krampachtige hang naar oude tradities en normen en vroeg me af of het een reactie is op de hedendaagse onrust.

Ik verhuisde, ontmoette nieuwe mensen die me raken, kwam in onstuimige wateren op werk en relatiegebied en mijn lichaam werd ziek. Behoorlijk ziek. Ik leerde weer duidelijk het verschil tussen mijn lichaam (dat ziek is) en mijn eigen zijn. En heel langzaam sloop mijn oude overlevingsgedrag weer in mijn dagelijkse bestaan: doorgaan. Sterk zijn. Ik verhardde. En verdriette mezelf.
Ik ben dankbaar. Omdat ik weer heb ervaren hoe gemakkelijk het voor ons is om meegesleurd te worden door de stroom van alledag. De zorgen. De overleving. Het helpt me een betere coach, trainer en mens te zijn.
Nu leg ik het pad weer in omgekeerde volgorde af: ik reis weer af naar mijn eigen stevige kern. Ik ga ontspannen en loslaten. En wederom ben ik dankbaar voor meditaties, mantra zingen, de natuur en de liefde.
Want zolang ik adem,
leef ik.
En kan ik dus ieder moment kiezen,
voor  mijn eigen geluk.

Hallo wereld.