Langzaam dringt de wereld mijn droom binnen. Ik hoor het
vrolijke gefluit van de vogels. Die in dit seizoen al zo vroeg enorm hun best
doen om zich te laten horen. Ik neem afscheid van mijn prachtige droomwereld
waarin ik oude vrienden ontmoette en onvermoede moeilijke issues uitwerkte. Ik
rek me uit en voel dat mijn rug stijf en pijnlijk is. ‘Straks maar even een
lekkere warme douche en wat yoga oefeningen doen’, denk ik. Dan wordt het vast
beter. In totaal zijn 40 seconden verstreken.
De dag des oordeels. Wanneer jouw ochtendritueel enigszins
vergelijkbare is aan het mijne heb je in
de eerste 40 seconden van wakker zijn al zeven oordelen te pakken. Door en over
je lichaam en je omgeving.
Het oordelen ontstaat in onze gedachten. De mind of ook het ego genoemd. Het is die oude
ratelmachine die je ’s nachts wakker houdt met piekeren, die je ineens doet
overvallen met angsten, die verbindingen legt die je belemmeren maar ook die ervoor
zorgt dat je kan autorijden en die de motivator is te starten met mediteren. De
mind beoordeelt voortdurend en maakt een afweging of je er wel of niet iets mee
moet.
De mind is net als de auto te besturen. Door oefenen,
aandacht richten en bewust worden (bijvoorbeeld van je ademhaling) kan je meer
toeschouwer worden van je mind in plaats van het als een willoos slachtoffer te
volgen.
Waarom zou je dit willen doen?
Omdat je wel eens wakker ligt te piekeren.
Omdat je onmogelijk overweg kan met die ene moeilijke
collega (of baas, of familielid).
Omdat je moe bent, onzeker, een onbestemd gevoel hebt.
Omdat het je niks kost.
En je van alles gaat opleveren.
Meer plezier, meer rust, meer kalmte, meer genieten, duidelijker
keuzes, meer contact, meer succes. En bovenal: meer liefde.
Ik begon er ongeveer zes jaar geleden mee te experimenteren.
Mindfulness, meditatie. Ik was verdrietig, depressief, vond het leven oneerlijk
en bovendien onbegrijpelijk. Ik startte een cursus mediteren en leerde me
concentreren op mijn ademhaling. Ik leerde me bewust worden van mijn lichaam en
mijn gedachten en leerde er als een toeschouwer naar te kijken. Een belangrijk
leerproces dat steeds voortduurt. Met vallen en opstaan, zo las je aan het
begin. Ik zet iedere stap met plezier, dankbaarheid en aanvaarding en geniet
van de dingen die het me brengt. Het loslaten van oordelen is een voortdurende
oefening die begint met bewustwording.
Adem diep in. Hou vast. En adem diep uit. Herhaal zo vaak je
wilt.
Fijne dag.
