Licht

En toen werd het stil.

Terwijl de straten werden schoongeveegd,

de bakker zijn deeg kneedde

en de wereld langzaam ontwaakte,

golfde de stilte oorverdovend binnen.

 

In 1 seconde geen vragen,

geen tranen,

geen adem of gedachten.

Alleen maar stilte.

 

Ik pak zijn hand.

Vlei mijn hoofd tegen zijn borst.

En zoek

-tegen beter weten in-

naar beweging.

 

Ik hoor alleen maar stilte.

Totdat raspend en stokkend

mijn ademhaling weer begint.

En ze leefden nog lang en gelukkig

‘…….. en ze leefden nog lang en gelukkig’. Ken je dat verhaal? Het gaat over jou en mij. Omdat we altijd op ieder moment zelf beslissen hoe we in het leven staan. Hoe we omgaan met tegenslag en met dingen die we ervaren. Het gaat over de verbintenis die je sluit met jezelf.

Volgens mij is het leven een soort speeltuin: je zoekt steeds weer een nieuwe plek en mogelijkheid om te leren op. Eerst de schommel, dan de wip en daarna de tokkelbaan. En min of meer onbewust zoek je steeds weer naar een situatie waarin je de mogelijkheid krijgt om te leren waar je behoefte aan hebt. Sommige mensen komen ‘toevallig’ steeds in een conflictsituatie terecht: op het werk, bij de buren, echt overal. Leer-mogelijkheden. En zolang je dat buiten jezelf blijft zoeken zal je onbewust steeds weer in vergelijkbare situaties komen. Net zo lang tot je fluitend de spreekwoordelijke tokkelbaan onder de knie hebt en je schaterlachend naar beneden suist. Op naar je volgende uitdaging.

Doen dus: je eigen verantwoordelijkheid nemen. Leren van de lessen waarin je jezelf brengt. Jezelf sterken met liefde en vriendschap. Zodat je de vallen, hobbels en obstakels die je tegenkomt goed te boven komt. Je ‘mind-set’ veranderen. En kiezen voor een lang en gelukkig leven.

Wanneer je je wiebelig voelt of iets moeilijks moet doen op je werk. Of ‘gewoon’ iedere ochtend aan het begin van de dag, doe de volgende oefening. Zoek een spiegel op. Ga ervoor staan. Kijk naar je zelf. Bekijk het lichaam. Probeer alleen te kijken en niet te oordelen. Zeker niet te veroordelen. Zet dan bewust je voeten neer op de grond, ga met je aandacht naar de onderkant van je voeten. Kantel je bekken iets, span je buik licht aan en zet je hoofd recht op je romp.

Haal dan drie keer bewust adem. Je schouders blijven laag en ontspannen. Voel hoe de adem beweging in je lichaam brengt. Probeer het tot in je buik door te laten stromen. Strek dan je armen hoog boven je hoofd en trek een cirkel om je heen. Doe dat drie keer. Haal dan nog even bewust adem en spreek voor jezelf een positieve gedachte uit. Neem dit de hele dag mee. Je kan op ieder moment van de dag even terug gaan naar dit gevoel. Steeds wanneer je wilt.

Denken

… en terwijl ze loopt, denkt ze,

Aan waarnaar toe en wat gister beter had gekund.

Terwijl hij kookt, denkt hij,

Aan de problemen van zijn dochter en wat hij zou kunnen doen.

Terwijl ze werkt, denkt ze,

Aan mooie verbeterplannen en onderlinge verbanden.

Terwijl hij sport, denkt hij,

Aan vroeger, een beter lijf, en waarom hij niet gewoon stopt met slecht eten.

Terwijl ze rommelt in de tuin, denkt ze,

Aan de gesprekken die ze voerde, wat ze ook had kunnen zeggen.

En vooral als ze in bed liggen, denken ze,

Aan nogal veel! De dag ervoor, de plannen erna, ze slapen slecht. 

Gevangenen van hun gedachten. Voortdurend volgend als gewillige slaven. De gedachten die de weg versperren naar contact met het pure, innerlijke zelf. Rust en kracht.

1 beslissing verwijderd van het aangaan van pure verbinding. Met zichzelf als en met anderen om hun heen. Ik vind mijn hart. Ik laat mijn gedachten los. Ik maak contact.

Ik zie je

Zelfmoord. Ruzie. Gepassioneerde presidentstoespraken. Onbegrip. Diepgaande verbinding en liefde.

Ik zie je.

In spreektaal vertaald uit het Amerikaans (‘See ya!’) en verbasterd tot een groet: ‘ik zie je’!, tot de volgende keer! Meestal doelend op het fysieke gedeelte.

Het emotionele stuk gaat wat verder. ‘Ik zie je’ op die manier betekent: ik zie je kern, je licht, je pijn en verdriet en je prachtige zelf. En als je dit ooit hebt ervaren met iemand weet je dat het hier écht om gaat in het leven: pure verbinding met anderen. Zonder verwachtingen, eisen of voorwaarden. Prachtig om te geven én om te ontvangen.

 

We willen allemaal gezien worden. En wanneer we het gevoel hebben dat dat niet zo is, leidt dat soms tot dramatische situaties. Tim pleegde zelfmoord. Bill ging vreemd. Ineke huilde zich elke avond in slaap. Obama spreekt met schorre stem zijn gepassioneerde woorden uit.

Hopelijk herken jij ook het moment van gezien worden: dat ogenblik waarin via ogen blikken heen en weer gaan waarin veel meer werd gezegd dan woorden ooit zullen doen. Energie en liefde. Gezien worden. Heen en weer.

Omdat we een ego hebben is het voor ons belangrijk gezien te worden. Het ego zoekt bevestiging. Buiten zichzelf. Dus hoe groter je vereenzelviging met het ego, hoe groter je afhankelijkheid van de ander om gezien te worden.

Wanneer je door middel van meditatie je meer bewust wordt van je diepere kern, naast je ego, wordt het makkelijker te herkennen wanneer je jezelf slachtoffer maakt van de afhankelijkheid van anderen. Omdat je sterker verbonden bent met je eigen pure, onafhankelijke liefde sta je steviger en is het eenvoudiger met de ander in gesprek te gaan wanneer je geen verbinding voelt in plaats van drastische maatregelen te treffen als zwijgen, schreeuwende ruzie of andere verdergaande stappen te nemen.

Aan de andere kant heb je ook een taak die je makkelijker kan vervullen wanneer je regelmatig mediteert: de rust nemen om de ander te zien. In zijn volledige zelf. Dus met zijn tekortkomingen, onzekerheden én zijn pure kracht en schoonheid. Zodat het makkelijker is om woede niet met woede te vergelden en je niet mee te laten slepen in ruzies en negatieve acties. We zitten met elkaar in een leerproces waardoor we allemaal soms een helpende hand nodig hebben en soms de helpende hand kunnen uitsteken.

We leven in een snel veranderende tijd. Waarin prachtige ontwikkelingen, kwaliteiten en vaardigheden over elkaar heen tuimelen. Wanneer je je hier bewust van bent lijkt het soms veel en heftig maar wees je bewust dat door alles heen het prachtig is. Om nu te leven, te leren en met puurheid te kunnen zien.

Mediteer. Plan met regelmaat in je dagelijkse ritme minimaal 15 minuten in om tot jezelf te komen. Gebruik de eerste 5 minuten om lichte oefeningen te doen. Stretchen en rekken. Maakt niet uit wat. Gewoon in contact met je lichaam komen. Je ademhaling volgen.

Ga dan zitten. Maak het comfortabel voor jezelf: een fijne plek waar je niet gestoord wordt, een muziekje, kaarsje, dat wat werkt en prettig is voor jou. Laat dan rustig de gedachten in je hoofd stiller worden door je te concentreren op je ademhaling. Steeds wanneer je merkt dat je toch aan het denken bent, breng je je aandacht naar je ademhaling terug. Stel je dan voor dat je met iedere ademhaling dieper afdaalt in je eigen kern. Als je wilt stel je je een trap voor die je met iedere ademhaling dieper afdaalt. Voel hoe je met iedere uitademing verder het lichaam kan ontspannen en dichter komt in je eigen pure kern. Daar waar jouw licht en kracht is. Waar je altijd in rust naar toe kunt. Onafhankelijk van anderen. Waar vanuit je juist een prachtige pure verbinding met anderen kan maken. Onderzoek deze ervaring een tijdje: wat gebeurt er in je lichaam, je hart en je gevoel? Vergroot het positieve gevoel en neem je voor vanuit hier te leven, zijn en in verbinding te zijn met anderen en jezelf.

Het is een prachtige wereld. Geniet.