De mooiste dalen!

‘Ik ben er niet van gediend dat u dat op die manier doet en ik vraag u dan ook met klem daarmee op te houden.’ Mijn stem klinkt schril en mijn snel kloppende hart strijdt met mijn adem om een plek veel te hoog in mijn borst. Ik krijg het warm en vermoed dat mijn wangen rood worden. Ik sta (nog wel op beide voeten gelukkig) op hoge poten mijn punt te maken en voel me boos.

Ineens realiseer ik me al bovenstaande sensaties en besef me dat ik de boze en negatieve energie van de ander heb overgenomen. Tijd om weer terug te keren naar mezelf. Even ademhalen….

Iedereen staat in meer of mindere mate open voor de mensen, sferen en energieën om zich heen. Je herkent ongetwijfeld dat je je op bepaalde plekken lekkerder voelt, dat sommige mensen ‘je beter liggen’ en misschien herken je ook boven omschreven situatie waarin je je realiseert dat je bijvoorbeeld veel heftiger reageert dan normaal (is degene die naar boven komt wanneer je je auto bestuurt dezelfde persoon die ontspannen aan het eten is/ zijn hond uitlaat of zijn kinderen voorleest??).

Een heleboel ouderen en (vooral) kinderen zijn extra gevoelig voor datgene wat er om hen heen gebeurt. Hooggevoeligheid wordt het ook wel genoemd. Iets meer dan ieder ander moeten zij bewust omgaan met wat ik noem hun eigen tuinonderhoud: wat komt er in en wat moet gesnoeid en verwijderd. Hier bewust mee omgaan is een ontwikkelproces van vallen en opstaan waarin je steeds alleen maar kan leren.

De reacties van hooggevoeligen kunnen misschien wel eens vreemd overkomen. Ze reageren op voor jou onbegrijpelijke wijze geprikkeld, worden ziek van een ruimte, situatie of baan en in jouw optiek wordt er soms wel heel zwaar aan dingen getild. ‘Zet het gewoon van je af’! Met wat extra aandacht en training is dat inderdaad voor iedereen fijn om te doen.

Onderschat niet de kansen en mogelijkheden. Van krachtige verbindingen en diepe gevoelens. In sommige beroepen en situaties onontbeerlijk en uitermate nuttig. Mijn werk als coach en trainer leidt tot de mooiste inzichten, ontmoetingen en soms onverwachte resultaten juist vanwege mijn gevoeligheid. En aan potentiële opdrachtgevers leer ik steeds beter uit te leggen dat de tijd en vertrouwen in de begeleiding leidt tot een persoon die steviger staat, helderder communiceert, goed luistert en in staat is om verbinding te maken met zichzelf en zijn omgeving.

Onderzoek eens in hoeverre jij dingen van anderen om je heen oppikt en wat jouw gevoeligheid je oplevert in het dagelijks leven.  Wil je leren er beter mee om te gaan, het eerder herkennen en daarmee jezelf optimaal ontplooien? Doe dan vrijdag 24 oktober mee met de trainingsdag in de buurt van Renkum. Paardencoaching en meditatie. Meer vind je hier

En als je alvast  wilt beginnen:

1.       Train je bewustwording door je eigen gevoelens, gedachten en lichamelijke sensaties te herkennen en benoemen

2.       Houd een dagboekje bij waarin je kort voorbeeldsituaties omschrijft waarin je verder wegging van je eigen kern ten gevolge van je omgeving

3.       Mediteer (ga zitten met een rechte rug en volg je ademhaling) vijf minuten per dag

4.       Visualiseer  jezelf in een grote lichte cirkel, onder je voeten door en over je hoofd heen. Jij bepaalt wat er in en uit komt

5.       Geniet, leef,  huil en verbind. We zijn er allemaal voor elkaar. Steek een hand uit.

Dokter, mag ik een nieuwe rits?

‘Dokter, mag ik een nieuwe rits? Er is namelijk iets kapot in mijn lichaam en het lijkt me wel handig en fijn als u dat even fikst. Kan ik daarna, of beter nog ondertussen, gewoon doorgaan met mijn eigen dingen….’.

Het seizoen is aan het wisselen, de bladeren vallen en misschien merk je om je heen of aan je eigen lichaam dat ons lijf daar even aan moet wennen. Snotterig, stijve spieren, rugpijn, dat soort dingen. We worden wel vaker geconfronteerd met een minder goed werkend systeem in ons lichaam. Pijn, uitslag, moeheid en andere ellende zijn daarvan het resultaat.

In Nederland bestaan nog fantastische vakmensen die de mooiste dingen kunnen. Eén ervan repareerde een aantal weken geleden de kapotte rits van de jas van Rutger. Door zijn tijd, aandacht en toewijding, veranderde de jas van onbruikbaar naar een goed werkend systeem dat precies deed waar het voor gemaakt was: beschermen tegen kou, wind en regen.

Ik geloof dat mijn lichaam is als een jas voor mijn ziel: het biedt bescherming en geeft me de mogelijkheid de wereld om me heen te ervaren. Ik vereenzelvig me niet met mijn lichaam, steeds wanneer ik mediteer ben ik me bewust dat er globaal drie dingen zijn: mijn lichaam, mijn gedachten- emoties-gevoelens en mijn pure zelf.

Toch besef ik me terdege dat mijn lichaam door mij gekoesterd en goed verzorgd moet worden. Dezelfde toewijding, aandacht en tijd welke de kleermaker besteedde aan de  jas van Rutger, probeer ik te besteden aan mijn lichaam. Ik laat het rusten, zorg dat er voldoende en goede brandstof in gaat en ik stretch het iedere dag in verschillende yogahoudingen. Ik probeer er naar te luisteren en de boodschappen te begrijpen die het me vertelt. Dat is een traject van vallen en opstaan en misschien herken je dat zelf ook wel een beetje.

Wat me opvalt is dat een groot aantal mensen de verbinding met hun lichaam een beetje kwijt is: wanneer het systeem niet werkt en de resultaten daarvan merkbaar en storend worden, rennen ze allereerst naar een ander vakmens om het systeem, de storingen en de hele verantwoordelijkheid daarvoor eenvoudig over te geven in handen van meneer of mevrouw de dokter. Ik ben zeer voor hulp vragen, met meer mensen een probleem oplossen en samenwerken maar vind het gemak waarmee de afstand ten opzichte van het eigen lichaam ten toon gespreid wordt verbazend.

Probeer eens 1 keer per dag vijf minuten in te plannen om in contact te komen met je lichaam. Waarom heb je zo vaak hoofdpijn? Waarom ben je moe? Heb je een stijve nek, last van je rug? Je komt in contact met je lichaam door  te gaan zitten in een alerte en ontspannen houding en vervolgens je ademhalingsbeweging te volgen. Als je de oefening wilt uitbreiden ga je na een paar minuten je gerichte aandacht sturen naar al je afzonderlijke lichaamsdelen, van je tenen tot je kruin. Je hoeft niks te veranderen, niks te sturen of te voelen, alleen maar gericht je aandacht te sturen.

Op termijn wordt het dan makkelijker voor je om de signalen van je lichaam te begrijpen en er naar te handelen. Waardoor je misschien zelf eerst een heleboel ten goede kan doen voordat je naar de dokter hoeft te gaan met de vraag: ‘Dokter, mag ik een nieuwe rits’?

De politie verdient geen respect!

Met dank aan sociale media als Facebook en Twitter is het tegenwoordig heel eenvoudig om je mening snel te delen met velen. Het is niet meer zo dat je bij de bakker om de hoek een praatje maakt en dat de reikwijdte van je verhaal (via de slager en de dominee) maximaal het dorp behelst. Nee, tegenwoordig bereiken onze meningen en oordelen eenvoudig de gehele wereld.

Op facebook kwam een foto voorbij van een dame in een politiebus die met haar hand bij haar oor achter het stuur zit. De meningen en afkeurende opmerkingen hierover tuimelen over elkaar heen. ‘Belachelijk! Ze zit te bellen!’, ‘Slecht voorbeeld!’ en: ‘de politie verdient geen respect!'.

Ik kijk naar de foto en vraag me (met wat anderen) af wat ik zie. Ik concludeer dat ik te weinig feiten heb. Staat de bus stil? Misschien wel op een wegsleep aanhanger? En omdat ik niet weet wat er aan de hand is verbaas ik me over het snelle en harde oordeel van anderen om me heen.

Eén van de voor mij aangename resultaten van regelmatig mediteren is dat ik meer bewust wordt. Van mezelf, mijn ratio, mijn gedachten, emoties en mijn lichaam. Steeds vaker ervaar ik dat deze dingen met elkaar verbonden zijn maar zeker niet hetzelfde zijn. Als ik geraakt wordt door een opmerking bemerk ik verdriet en krijg ik buikpijn (verbinding emotie en lichaam) maar het verandert niks aan mij (n) zelf. In de meditatie keer ik daarheen en ervaar ik de kalme en liefdevolle stroom die ik in me heb. Dat ik daar in het dagelijkse leven ook vaak weer vanaf drijf is een feit.

En wanneer je verder van die kern bent afgedreven of niet zo vaak in aanraking komt met je liefdevolle kern die je vertrouwen en rust geeft, wordt het makkelijker mee te waaien met de winden om je heen. Je bent niet stevig geworteld dus meelopen met anderen ligt op de loer. Vanuit deze onzekerheid hebben wij een apart soort houvast gecreëerd: wanneer we anderen naar beneden halen, veroordelen en afkeuren, hebben we zelf een (vals) gevoel van veiligheid en verbonden zijn.  

Verbinding en veiligheid vind je in en vanuit liefde. Dus nooit in afzeiken van een ander, agressie of onzekerheid. Wanneer je jezelf tijd gunt om in contact te komen met jezelf en je eigen kalme kern, zal je je sterker geworteld voelen. Waardoor het minder noodzakelijk wordt om zoveel meningen te vormen of te oordelen. Probeer maar eens of je een dagdeel bewust kan kijken naar jezelf en de oordelen die je hebt. Je zult versteld staan hoe vaak je ergens iets van vindt! En als je deze oefening doet….. doe het dan liefdevol naar jezelf dus veroordeel jezelf niet dat je zo regelmatig oordeelt…

Niets menselijks is ons vreemd en een beetje liefdevolle acceptatie voor jezelf en de ervaringen die je hebt is een goede start om diezelfde acceptatie naar je omgeving te vergroten.

Ik wens je een prachtige dag.