Balanceren

‘Je bent te soft. Moet harder van je af bijten. Niet over je heen laten lopen. Je moet vechten’. Ik ken deze opmerkingen en jij misschien ook. Duidelijke grenzen stellen vanuit een pure houding die voortkomt uit vrede en liefde, is niet makkelijk. Dat het mogelijk is bewijzen de Tibetanen en de Dalai Lama met hun geweldloze strijd. Dat er een spanningsveld bestaat tussen je eigen welbevinden en de inbreuken die anderen daarop maken is een feit.

Wat ermee te doen?

Wanneer je kwaad wordt aangedaan of je geconfronteerd wordt met de negatieve energie van een ander, moet je extra hard werken om bij jezelf te blijven en niet mee gesleurd te worden. Vrij gemakkelijk ga je mee in het negatieve gedrag en vind je jezelf ineens schreeuwend en vechtend tegen over iemand terwijl je dat helemaal niet wilt. Ik schreef er al eens eerder over.

De laatste tijd bevind ik mij in een aantal conflictueuze situaties: er is een aantal mensen dat op een bepaalde manier met mij omgaat die me niet bevalt. Je hoeft waarschijnlijk maar even terug te denken om zelf ook een voorbeeld naar boven te halen waarin je dat gebeurde.

Ik kijk altijd graag en veel naar mijn eigen aandeel: wat kan ik veranderen om de situatie te verbeteren? Hier begint het natuurlijk al met mijn waarde oordeel van de situaties: ik bestempel ze (ondertussen) als conflictueus. En ik constateer dat ik er last van heb. ‘Vechten moet je!!’, roepen mensen om mij heen. Ieder met hun eigen invulling bij dat begrip. En ik? Ik bevind me in een dilemma. Want ja; het is voor ieder belangrijk zijn eigen grenzen te bewaken en zeker ook voor mij maar steeds voel ik liefde. Liefde die sterker is dan de woede. Waardoor de manier van vechten die ik om me heen zie gebeuren me niet past. Ik kies voor de geweldloze strijd zoals ook de Tibetanen. Makkelijk? Absoluut niet. Steeds moet ik opletten of ik daarin niet toch mijn grenzen laat overschrijden. En dat gebeurt ook af en toe. Maar ver van mezelf kiezen voor een andere houding doet me nog meer pijn en verdriet.

Ik focus me op het evenwicht tussen universele liefde en liefde voor mezelf. Ik ben lief voor mezelf en zorg ervoor dat mij geen kwaad en onrecht wordt aangedaan. Ik hou van mezelf zoals ik ook van de ander hou. Ik vertrouw op steun en de onvoorwaardelijke kracht van liefde. Ik val en sta op.

Keuzes

Soms heb je het door. Veel vaker niet. Dan realiseer je je het pas achteraf. Dat je op standje ‘overleven’ stond. Dat je nachten korter werden, net als je lontje. Dat je dingen wegliet die je waarschijnlijk juist wel had moeten blijven doen: sporten, drinken met vrienden, rust nemen. En dan ineens houdt het op. Omdat een ander dat voor je beslist en je ‘ineens’ geen relatie of baan meer hebt. Of omdat je lijf overduidelijke signalen gaat afgeven in de vorm van ziekte, uitslag of andere zaken. Helaas is het meestal zo dat we een externe factor nodig hebben om weer af te draaien. Terug te gaan naar onze kern.

Wellicht heb je in deze periode de gelegenheid om weer dichter met jezelf in contact te komen. Omdat je even afstand hebt vanwege vakantie. Misschien maak je plannen voor jezelf in de periode erna. Vanuit een groot verlangen diep in je. Dat je in contact blijft. Dichtbij jezelf.

Maak je plannen

Wees liefdevol voor jezelf

Maak een ‘anker’ ter herinnering voor de moeilijke periodes

Voer je plannen uit

Blijf bij jezelf

Het is de enige echte waardevolle, vredige en liefdevolle plek.

 

Samen

Een blauwe druif
omringd door een gouden regen.

Strijkt met mooi groen bladergeknisper
langs haar droeve wang.

Voorover gebogen
zoekend naar contact
vindt ze de troost van Moeder Aarde.

'Kan ik iets voor je doen?', fluister ik.
Mijn hand reikt meters voor me uit
mijn hart overstroomd
met zoute golven.
Zeeën van tranen.
In deelschap en droefenis gevonden.

'Nee', kijkt ze op, 'Dank je'.

Laten we delen en verbinden.
In plaats van strijden en straffen
met elkaar en met onszelf.

Vakantietijd

Even een momentje: laat je gedachten je eens leiden naar een heerlijke vakantieplek. Misschien een strand, je hoort het ruizen van de zee, voelt de zon op je huid, het zand tussen je tenen en ruik je zelfs de geur van de zonnebrand die je gebruikt.

Of rust je even tussen een mooie wandeling door. Op een boomstronk, pakje drinken erbij, even genieten in de schaduw.

Het mooie is, als je nu even stopt met lezen dan lukt het je waarschijnlijk prima om je gedachten te gebruiken om je naar een beeld toe te brengen, in dit geval van een ontspannen moment op vakantie. Het kan een herinnering zijn maar dat hoeft niet eens. Je kan het bijbehorende ontspannen gevoel ook creëren door een beeld te vormen dat je wenst maar dat niet werkelijk heeft plaatsgevonden. Het ontspannen gevoel blijft hetzelfde.

Met meditatie doe je precies hetzelfde: je gebruikt je Mind om je aandacht  te sturen naar de rust en de stilte in je.  Uiteindelijk vind je die rust en stilte ‘voorbij’ je gedachten. Wanneer je gedachten even stoppen. Dat is bepaald niet eenvoudig. We zijn erop getraind onze gedachten te gebruiken en als een wild paard denderen ze door. Om ze tot rust  te manen is dus aandacht, liefde en oefening nodig. Precies zoals je een wild paard temt.

De oefening van de vakantie en het levende beeld wat je ermee ophaalt, is om je te laten ervaren hoe krachtig je gedachten zijn. Ze bepalen hoe je je voelt (ontspannen), wat je hoort (ruizen van de zee) en bijna wat je ziet voelt en ruikt.

Heerlijk wanneer je dit bewust inzet en je hiermee een goedkope reis maakt met een heerlijk ontspannen vakantiegevoel als resultaat (zonder alle reis- en Schiphol-stress!)… en zeker ook belangrijk om je bewust van te zijn dat dit voortdurend gebeurt: de manier hoe jij je Mind (in) zet bepaalt hoe je je lichamelijk voelt, wat je hoort en wat je ervaart. Belangrijk om te onthouden wanneer je jezelf steeds terugvindt in bijvoorbeeld dezelfde (conflict) situatie. Onderzoek eens hoe jij je Mind daarbij inzet en je maakt de prachtigste reizen!