Selma Falk

Selma Falk

dinsdag 26 juni 2012

De waarheid


De mooiste tekst die ik ooit in mijn leven heb gelezen is een tekst welke hing op de WC bij mijn ouders. Als kind las ik de tekst steeds door waardoor ik hem nu nog vrijwel geheel uit mijn hoofd ken. De oorsprong is niet helemaal duidelijk maar het is een eeuwenoude tekst die ergens in een grot bij de Dode Zee is gevonden.
‘Wees kalm te midden van het lawaai en de haast en bedenk welk een vrede er in stilte kan heersen’, zo luidt de eerste zin. Meteen regelrecht in de roos wat mij betreft. Dat dat niet altijd eenvoudig is weet iedereen. Want juist in hectiek, beweging en onrust gebeurt het vaak dat je toch wordt meegesleurd met de emotie en jij zelf ook ineens gestrest, boos of onrustig bent. De vrede en stilte vind je in meditatie. En hoewel het een voortdurende oefening blijft, geldt ook hier: oefening baart kunst. Hoe vaker je de ervaring van meditatie ervaart, hoe eenvoudiger (en sneller) het wordt om je innerlijke kalmte te vinden en te bewaren. Voor vandaag de rest van de tekst. Print hem uit en hang hem op de WC. Je zult in de tijd steeds meer waarheden ontdekken.
Sta op goede voet met alle mensen, zonder jezelf geweld aan te doen. Zeg je waarheid rustig en duidelijk; en luister naar anderen; ook zij vertellen hun verhaal.
Mijd luidruchtige en agressieve mensen, zij belasten de geest.
Wanneer je je met andere vergelijkt, zou je ijdel en verbitterd kunnen worden, want er zullen altijd grotere en kleine mensen zijn dan jij zelf.
Geniet zowel van wat je hebt bereikt, als van je plannen.
Blijf belangstelling houden voor je eigen werk, hoe nederig dat ook moge zijn; het is een werkelijk bezit in het veranderlijke fortuin van de tijd.
Betracht voorzichtigheid bij het zaken doen; want de tijd is vol bedrog, maar laat je niet verblinden voor de bestaande deugd; vele mensen streven hoge idealen na; en overal is het leven vol heldendom.
Wees jezelf. Veins vooral geen genegenheid. Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid is zij eeuwig als gras.
Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt. Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn. Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden. Vele angsten worden uit vermoeidheid en eenzaamheid geboren.
Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf.
Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen of sterren, je hebt het recht hier te zijn.
En ook al is het je wel of niet duidelijk, toch ontvouwt het heelal zich zoals het zich ontvouwt en zo is het goed.
Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt dat Hij moge zijn, en wat je werk en aspiraties ook mogen zijn.
Houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven.
Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit toch nog een prachtige wereld.

Wees voorzichtig. Streef naar geluk.

dinsdag 19 juni 2012

Doe het lekker zelf!

Waar word je nou echt blij van? Terwijl ik dit schrijf zit ik in mijn bikini in de zon. Gewoon in Nederland, op dinsdagmorgen geniet ik de vrijheid van ‘Het nieuwe werken’ dat ik al jaren deed in mijn eigen bedrijf. Het stelt me momenteel in staat deze blog buiten te schrijven. Vogels fluiten, kopje thee erbij en dus die heerlijke zon.

Voor mij één van de dingen waar ik blij van word. De afgelopen dagen heb ik mogen genieten van mediteren en yoga op een Spaans strand, lekker eten en gezelligheid. Een kleine vakantie die me nieuwe energie en ideeën bracht. Ik ga ermee aan de slag en hou je op de hoogte.
Nu ‘onze jongens’ het niet voor ons doen, goede ideeën niet worden uitgevoerd bij gebrek aan geld en er steeds meer krapte ontstaat in onze huidige manier van leven, werken en economie wordt het steeds duidelijker: we moeten het zelf doen. Want oh, wat hoopten we dat we de saamhorigheid op een presenteerblaadje aangediend zouden krijgen in de vorm van een mooi voetbaltoernooi. Hele straten waren al oranje en gelukkig startte de gekte al ruim voordat er een bal geschopt was. Heel stilletjes zijn afgelopen uren de vlaggenlijnen opgerold en gaan we weer over tot de orde van de dag.
Je moet het zelf doen. Je kan niet meer bouwen op oude zekerheden: opdrachten vallen weg, banen worden wegbezuinigd, de voetballers bakken er niks van…..
Terug naar je eigen kern. Ontdekken waar jouw hart sneller van gaat kloppen, waar je goed in bent, wat je leuk vindt om te doen. En vanuit daar verbinden met anderen. Dat is wat je kan doen in deze tijd. Want het schudt en het beweegt dus hoe steviger je op je eigen voeten in je eigen kracht staat, hoe beter het is.
Probeer het maar eens. Je hebt steeds minder te verliezen….
Je bent welkom op een wekelijkse meditatie avond of bij het stilteweekend in september. Check www.selmafalk.nl
Ga naar buiten. Zoek een plek waar je je fijn en veilig voelt. Begin met een aantal rek- en stretchoefeningen. Zorg dat je ergens kunt zitten of liggen. Gebruik je ademhaling om bij iedere inademing nieuwe energie in te ademen en bij iedere uitademing spanning, zorgen en stress los te laten. Doe dit net zo lang als goed is voor je. Bereid je dan voor op je meditatie door helder en duidelijk je doel van deze meditatie te formuleren (bijvoorbeeld: ‘rust vinden’, ‘dichter naar mijn eigen kern komen’, ‘vrede’, ‘me concentreren op mijn ademhaling’, etc.).
Start dan je meditatie en steeds als je wordt afgeleid breng je je aandacht terug naar het doel van de meditatie. Doe dit in ieder geval tien minuten. Sluit dan rustig je meditatie af door nogmaals je doel helder te formuleren en je meditatie eraan te verbinden.

dinsdag 12 juni 2012

A long way

Door alle drukte is het soms moeilijk om bewust te zijn. Bewust te genieten, ademen, beslissen en bewegen. Je bent geen uitzondering wanneer je 4 á 5 (privé)afspraken hebt op een weekenddag: eerst even koffie bij die, dan door naar een lunch die al maanden staat (niet veel zin in, maar ja), vervolgens een kraamborrel en dan via een verjaardagsbbq naar het volgende feest. Het ‘moet’ allemaal want ‘tja, het is afgesproken en afzeggen is ook zo ongezellig.
Ik luisterde van de week naar dit liedje uit 1976: http://www.youtube.com/watch?v=OYBnOglR9FE
‘I live for the day that I can hear people saying that they know and they care for everyone’, wordt er gezongen. Een hoger streven. Ook nu hoor je nog steeds vergelijkbare geluiden: in de veranderende tijd met veel beweging zoeken velen naar een hoger doel. We reiken handen uit naar elkaar, maken verbinding, steeds op zoek naar een invulling die past, die genoegdoening geeft.

En dwars door dit alles heen is de maalstroom van het dagelijkse leven. Dat tegenwoordig zeer snel gaat. We weten het allemaal allang: door voortdurend bereikbaar te zijn, overal te kunnen (en soms moeten) werken en de steeds groeiende technologische ontwikkeling is het makkelijk om door te rennen. Steeds meer afspraken in minder tijd. Met als resultaat steeds vaker: minder plezier en minder bewust contact. Met jezelf  en met anderen. Want terwijl je op de thee zit bij je vrienden, realiseer je je dat je over 25 minuten in de auto moet zitten om op tijd te zijn bij de pianoles.
Een pleidooi voor minder rennen en minder hectiek? Misschien, als  je  dat voor jezelf beslist. Maar in ieder geval vandaag een tip om meer plezier en aandacht te vinden voor jezelf.
Onderzoek eens wat voor jou een goed moment is om even (letterlijk) op adem te komen. Wanneer je van de ene afspraak naar de andere loopt op je werk, kan je terwijl je de passen zet bewust lopen: hoe voelen je voeten? Bemerk je de bewegingen in je lichaam. Kan je inademen door je neus en volledig uitademen? Alle lucht uit je lijf? Wanneer je  moet wachten voor een verkeerslicht kan je kiezen voor ergernis (hoogst waarschijnlijk ben je al te laat). Maar je kan ook deze twee minuten gebruiken om je ademhaling te volgen: in en uit.
Op deze manier kan je steeds tussendoor momenten creëren om je bewust te worden. Van jezelf, je lichaam en je emoties. Wat voel je? Identificeer je je ermee en laat je je erdoor meeslepen of is er meer afstand?
Probeer het maar eens. It’s a long way…..

dinsdag 5 juni 2012

Een gegarandeerde toekomst!

‘Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst’. Een zinnetje dat je vindt bij het aanbod voor bijvoorbeeld de aankoop van aandelen. Een mooie uitnodiging om te leven in het nu, de situatie van vandaag te bekijken en niet teveel aandacht te richten op dingen die voorbij zijn. Doordat de zin zo vaak herhaald wordt, lees je hem bijna niet meer, laat staan dat er nog veel waarde aan gegeven wordt. En toch is het deze zin die de laatste tijd door mijn hoofd zoemt.


Want niet alleen bij de aankoop van aandelen maar ook bij het bekijken van jezelf, je relaties en je werk is het eigenlijk een heel nuttig advies en best goed om eens wat nader te onderzoeken hoe je hier zelf mee omgaat. We zijn geneigd om situaties te laten bestaan omdat het resultaat in het verleden zo veel positiefs opleverde. Op zich logisch: ‘het nu’ (wat natuurlijk op zich een ingewikkeld begrip is) lijkt het verleden als fundament te hebben. Bedrijven, mensen en relaties bouwen voort op ervaringen en acties uit het verleden: destijds werkte dit of dat heel goed dus laten we hieraan vasthouden en het weer op deze manier doen.
Zoals gezegd: best logisch en in ieder geval menselijk. Voortdurende beweging wordt als onprettig ervaren en met verandering kunnen de meeste van ons niet makkelijk omgaan. Dat is dan direct ook de verwarring die gekoppeld is aan leven in het nu: dat je steeds zou moeten veranderen en de dingen anders zou doen.
Niets is minder waar.
Feit is dat we leven in een tijd waar sprake is van voortdurende verandering: de technologische ontwikkelingen tuimelen over elkaar heen, we hebben andere omgangsvormen dan pakweg 50 jaar geleden en door de crisis verandert er ook veel in belangrijke pijlers van je leven: je woonsituatie, werk etc.  Meer dan genoeg reden dus om voor jezelf te onderzoeken in hoeverre jij vasthoudt aan zaken, verhoudingen en situaties in het verleden. Klopt het nog? Of zijn (eerlijk gezegd) de omstandigheden zo veranderd dat het eigenlijk niet meer past. En dat je dus (in het) nu mag zijn met een open blik, zonder terug te kijken naar de prachtige resultaten, grote liefdes en uitdagende banen die je in het verleden behaalde.
Het vraagt durf om los te laten en te vertrouwen. In een meditatie kan je dat vergroten.
Ga zitten in meditatiehouding. Zoek een plek waar je rust vindt en niet gestoord wordt. Zet een stopwatch of wekker op ongeveer 15 minuten en ga zitten in een alerte en ontspannen houding. Neem even rustig de tijd om je lichaam langs te lopen, te ontspannen op een uitademing en je bewust te focussen op de inademing. Zie hoe je met iedere inademing steviger komt te zitten. Probeer je dan voor te stellen hoe je van een afstandje naar jezelf kijkt: hoe je daar zit en hoe de adem door je lichaam beweegt. Als dat lukt begin je langzaam uit te zoomen. Alsof je door een camera kijkt en je een steeds groter beeld krijgt: jij in de kamer, het huis, de straat. Ga door tot hoever het je lukt om bewust en in aandacht in contact te blijven. Jijzelf als klein stipje in de wereld.
Laat dan dit gevoel helemaal waar worden: jij bent een belangrijk en klein onderdeel van deze wereld en het universum. Iedere ademhaling die jij doet is van belang en direct ook weer onderdeel van het zeer grotere geheel.
Breng dan je aandacht terug naar jezelf. Je eigen kern. Blijf hier een tijdje bij. Zonder dingen te veranderen of zonder iets te moeten. Gewoon in aandacht erbij zijn.
Haal dan een aantal maal bewust adem en sluit af.