Selma Falk

Selma Falk

dinsdag 28 april 2015

Nepal

Het voelt als mijn thuisland. Op geen plek op aarde voel ik meer liefde, warmte, wijsheid, verbondenheid en menselijkheid dan daar. Mensen die mij kennen, kennen mijn enorme verbintenis. Kijken niet raar op als ik zeg: ‘ik mis het, ik wil naar huis’. Mijn hart klopt daar. Gedachten tuimelen over gevoelens gecombineerd met de mooiste ervaringen. Allemaal daar beleefd. Vooral door in stilte te zitten, om me heen te kijken, te mediteren en te zijn.

‘Ze zijn wel heel arm hier hè?’, sprak ooit een reisgenoot. Het duurde even voordat ik me realiseerde dat het klopt: naar onze westerse maatstaven hadden ze al niet veel: de straten zijn vies, kleren kapot, snottebel aan de kinderneus, vaak geen school of werk, je kent de beelden. Maar oh jee: wat een rijkdom in menselijkheid, saamhorigheid, levensenergie en liefde. Op dat gebied zijn wij zonder twijfel ‘de armen’.

Je begrijpt dat ik al dagen van slag ben. Me koortsig afvraag wat ik kan doen. Me machteloos voel, dom, alsof mijn handen op mijn rug gebonden zijn. Baal dat ik geen arts ben geworden of samen met mijn hond ben gaan trainen om te speuren. En dan komt langzaam het besef: ik moet mijn Mind omdraaien. Van onmacht naar kunde en kracht. Liefde en verbondenheid. Want dat is wat zij ook doen, door alle ellende heen. En wat ze me zo onbaatzuchtig en liefdevol geleerd hebben.
Wat kan ik doen?
Ik kan schrijven en meditaties begeleiden. Het eerste doe ik nu, het tweede morgenavond. Natuurlijk delen we de gezamenlijke energie en sturen we licht en kracht door te mediteren. Ik nodig je uit met velen te komen. Al het geld dat je voor de meditatieavond overhebt boek ik door naar de hulprekening. En als je niet mee wilt mediteren, misschien wil je dan wel geld storten. Gewoon omdat het kan. Ja, er blijft vast aan de strijkstok hangen en ja, je moet er even voor internetbankieren en ja, er zijn heel veel situaties die hulp vragen. Doe het alsjeblieft toch. Giro 555.
Hoe erg het ook is. Het komt goed want we weten allemaal: ‘in the end, everything will be all right. And if it is not all right, it is not the end yet’.
Doe wat je kan doen en doe het in liefde. Laten we samen de verbinding maken.
His Holiness the 14th Dalai Lama:
Right from the moment of our birth, we are under the care and kindness of our parents and then later on in our life when we are oppressed by sickness and we become old, we are again dependent on the kindness of others. Since at the beginning and end of our lives, we are so dependent on the kindness of others, how can it be that in the middle we neglect kindness towards others?
We are visitors of this Planet. We are here for ninety or hundred years at the very most. During that period we must try to do something good, something useful with our lives. If you contribute to other people’s happiness, you will find the true goal, the true meaning of Life.
 

dinsdag 21 april 2015

Opstapje

Ik heb een opstapje dat ik gebruik om dingen uit mijn bovenste keukenkastjes te halen. Het is klein, praktisch en zeer bruikbaar: ik gebruik het met veel plezier en gewenst resultaat. Van de week moest ik aan dit opstapje denken toen ik een bijzondere avond met een dierbare vriendin doorbracht. Goed opgeleid, vrouw, veel potentieel, ‘mid-career’ (zoals dat zo mooi heet), praatten we over onze wensen, ideeën en ambities. Die zijn er legio. En die waren er in het verleden ook. Toch praten we nog in plaats van doen.

Mijn gedachten gingen verder en blijven steken bij een verschil tussen man en vrouw, een gevaarlijk glad terrein met onverwachte greppels, kuilen en bergen. Want natuurlijk moet je niet chargeren. Bestaat er niet ‘de man’ en ‘de vrouw’. En zijn er op alle regels bijna net zoveel uitzonderingen. Toch schrijf ik er vandaag over. Aan lef ontbreekt het me niet.
Zoals wellicht veel andere vrouwen én mannen heb ik regelmatig goede ideeën die ik niet tot uitvoer breng. Zo mailde ik in 2012 al met scholen over de mogelijkheid om meditatieles te geven aan eindexamenkandidaten en zie je nu de ontwikkelingen groeien van Mindfulness in het onderwijs. Gelukkig deed ik ook dingen wel: ik ontwikkelde een trainingsbureau waarmee ik met behulp van perslucht duiken mensen train op het gebied van communicatie en samenwerking, volgde een verdiepende coachopleiding en geef al bijna tien jaar meditatietraining. En toch knaagt het.
Ik praat er over met anderen en hoor prachtige succes stories over geluk en geld. Over hard werken, 1000 keer falen en heel soms slagen. Ik hoor twijfel, hersenen kraken, onzekerheid. Enthousiasme, passie en prachtige ideeën.
Vrouw.
Ja, we waren een tijdje minder dan man.
Ja, het is nog niet zo ingebakken dat we ‘er ook mogen zijn’. Dat we mogen stemmen bijvoorbeeld(algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen staat sinds 1922 in de grondwet).
Ja, er is gevochten voor ‘gelijkheid’ voor man en vrouw op allerlei gebied.
Ja, we zijn met enkelen doorgestoten naar de (arbeidsmarkt)top.
En ja, laten we vooral doorgaan met de ontwikkeling. Dus: niet onszelf kleiner maken ten opzichte van man, vriend of baas. Niet ‘sorry’ zeggen als er iemand tegen ons aanstoot in de supermarkt. Niet twijfelen, angstig zijn en alles perfect willen uitvoeren.
Staan. Met onze zachte kracht, onze intelligentie, onze helft die de cirkel weer in evenwicht brengt. De systemen zijn ingericht voor en door mannen en hierin kan meer balans komen. Wanneer we zelf in het licht gaan staan ontstaat de balans als logisch gevolg.
Man.
Hou nog even vol. Er komt meer balans. Dank voor alle daad-kracht en voortouw nemen. Sta open voor een nieuw evenwicht waarin ook weer kansen voor jou liggen. Ontdek ze met plezier.
Ieder: gebruik het opstapje als het voor handen is. Stap er vol overtuiging en zonder gene op. Verbind je met jezelf, laat los wat je los moet laten, vind je eigen kracht in meditatie, stel je doel, maak een plan en ga.
Ga ik weer verder met mijn boek, meditatietrainingen, coaching, bewustwording. En mijn huis van Zijn.
Fijne dag!

vrijdag 17 april 2015

Eat your chocolate!


Het is vrijdag 17 april en terwijl ik dit schrijf zuig ik op een stukje chocola. Op die manier genieten begint een beetje een tik te worden: heel langzaam verspreiden de verschillende smaken zich door mijn mond en het genieten lijkt een andere dimensie te krijgen: de chocolade vermengt met karamel smaak en eindigt vandaag met een aantal stukjes losse butterscotch. Heerlijk.
Het is goede kwaliteit chocola die ik met een korting van maar liefst 50% kocht deze week. Het stukje chocola is namelijk in de vorm van een eitje en er zat een gekleurd papiertje om heen. Exact twaalf dagen geleden was het Pasen. Toen kostte het eitje twee keer zo veel. De winkels moeten er nu van af want wanneer Pasen voorbij is willen de mensen geen chocola meer in de vorm van een eitje of een Paashaas.
Onze Mind is de motor van gedachten, meningen en oordelen. Over jezelf, anderen en situaties. Wanneer je je onbewust laat sturen door je Mind kan het goed zijn dat je op de automatische piloot handelingen uitvoert die je misschien anders niet zou doen. Je praat misschien (zonder dat je het eigenlijk wilt) mee wanneer er wordt geroddeld, je werkt misschien 60 uur in de week zonder dat je hier bewust voor kiest, of je eet alleen maar chocola in een bepaalde vorm omdat iedereen dat doet en je er verder niet over nadenkt.
Op die manier je leven inrichten kan heel goed. Velen doen het en zolang je niet omgeven wordt door agressieve groeperingen met fundamentalistische gedachten waar je met weinig nadenken in meegaat, gebeurt er waarschijnlijk niet veel kwaads.
Toch pleit ik vandaag weer voor een groter bewustzijn. Een beetje uitzoomen. Contact maken met je zelf en vanuit daar een eigen bewuste (!) keuze maken. Dit kan je doen door vijf minuten per dag in te plannen en in deze minuten je ademhaling te volgen. Meer hoef je niet te doen. Je hoeft er geen verwachtingen bij te hebben (beter niet juist), je hoeft niet in meditatie houding te gaan zitten (het kan ook staand, lopend of zittend). Je moet het gewoon een aantal weken doen. Ontdek wanneer je de vijf minuten het best kan inpassen en kies ervoor het te doen.

De kans is aanwezig dat je je daardoor bewuster wordt van een aantal dingen. Allereerst je lichaam. Doordat je vijf minuten per dag bewust ademt wordt het wat stiller in en om je heen en kan je luisteren naar de signalen die je lichaam je geeft. Ook kan je bewuster worden van je Mind, die motor die ervoor zorgt dat je op de automatische piloot keuzes maakt en dingen doet. En van je emoties die daaruit voortkomen: liefde, haat, verdriet, geluk. En wellicht, wanneer je een tijdje dit ritme van vijf minuten per dag voor jezelf inbouwt, word je je ook bewuster van je zelf. En dan wordt het leuk. Want vanuit daar kan je gaan leven, keuzes maken, liefde delen, omarmen, een baan vinden en chocola eten.

Ik wens je een prachtige dag toe.

woensdag 8 april 2015

Het kromme Recht


Ik ben jurist. En ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel. Twee dingen die niet perse altijd gekoppeld zijn, zo bleek gister maar weer eens. Ik licht toe:
Meneer Hooijmaijers was een tijdlang bestuurder van de Provincie Noord Holland. Hij heeft in die functie ongetwijfeld een aantal dingen goed gedaan maar die worden ondergesneeuwd door de fouten die hij heeft begaan. Eigen schuld, jammer dan. Zowel de Rechtbank als het Hogere Gerechtshof achten bewezen dat meneer Hooijmaijers een oplichter is. Hij schreef valse facturen, loog en bedroog en trok daarmee in ieder geval ruim 2,5 ton aan euro’s binnen. Let op: dit wordt bewezen geacht. Dat betekent over het algemeen dat er onderzoek is gedaan door deskundigen en dat dit vrijwel zeker als waarheid mag worden beschouwd (helaas ook niet altijd maar dat komt een andere keer aan de orde).
Meneer Hooimaijers zelf is het hiermee oneens en stelt dat er een persoonlijke hetze tegen hem gehouden wordt. Dat was ook de reden waarom hij in hoger beroep ging tegen de uitspraak van de Rechtbank waar hij een tijdje terug tot 3 jaar cel werd veroordeeld.
Gister was er de uitspraak in dit hoger beroep en werd (wederom) bewezen geacht dat hij een oplichter is, dat dat jouw en mijn vertrouwen in het openbaar bestuur schaadt en (nou komt het):
dat zijn straf licht gematigd werd doordat hij ‘van gevierd politiek bestuurder maatschappelijke paria is geworden’ en doordat zijn gezin en hij al vijf jaar lang ‘op indringende wijze’ de gevolgen van de strafzaak ondervinden.
Dat was het moment dat ik een ademoefening moest doen. Een hele prettige op zo’n moment is de ’wisselende neusgat ademhaling’ die balans en evenwicht herstelt in lichaam en geest en ook heel nuttig is om verkoudheid te voorkomen:
Ga zitten met een rechte rug en volg de beweging van je adem een aantal malen. Adem dan rustig in, wacht even en voordat de uitademing komt leg je de duim van je rechterhand tegen je rechterneusgat aan. Je ademt dan links uit. Daar adem je ook door in, je wacht even en leg dan de ringvinger van je rechterhand tegen je linkerneusgat aan. Rechts laat je los en daar adem je uit. Na de uitademing wacht je, adem rechts weer in en wissel van neusgat. Zorg dat je schouder laag en ontspannen blijft en je kan je wijsvinger op de plek tussen je wenkbrauwen laten rusten. Doe deze ademhaling totdat je kalmte en balans ervaart.
Bij mij duurde het deze keer iets langer dan normaal……
De straf wordt licht gematigd omdat hij van gevierd bestuurder paria geworden is? Eeuhhmmm, dat had hij toch zelf allemaal in de hand? Hoe was de straf uitgevallen als hij als bakker in de gelegenheid was geweest de boel zo op te lichten? En is de straf daadwerkelijk hoger geworden omdat meneer Hooijmaijers ons vertrouwen in het bestuur schaadt? Waar zullen we dan eens beginnen met alle leugens, valse beloften, onwaarheden en draaikonterij die we dagelijks voorgeschoteld krijgen door onze bestuurders?
Serieus: wie zijn billen brandt moet op de blaren zitten. Wanneer je je als een hufter gedraagt moet je als zodanig worden bestraft.  Of dat nou  piesen in een fontein betreft, geld achter overdrukken of respectloos tegen de politie zijn. Een rechter moet zijn vak doen wat betekent dat hij moet kijken naar bewezen feiten, bijkomende omstandigheden moet meewegen en vervolgens een passende straf erbij uitdelen. Dat meneer Hooijmaijers door zijn ongepaste gedrag met de nek wordt aangekeken en daar psychische schade van ondervindt, lijkt me geen verzachtende omstandigheid die de rechter zou moeten meewegen. Neigt het naar een (te) hoge schandpaal? Wat mij betreft niet.
Het verwerken van  de psychische schade en het verder studeren op waarden en normen lijkt me meer iets om te bespreken in een aantal coachgesprekken dan om rekening mee te houden bij de strafmaat. Ik nodig de heer Hooijmaijers van harte uit in mijn coachpraktijk om deze zaken helder te krijgen. Wordt hem gewoon zijn oude ‘gedeputeerden-tarief’ berekend.

woensdag 1 april 2015

Maartse buien


Het zachte ruizen van de hagel op de takken,
met zo een zachte schoonheid die je diep van binnen beroert.
 
Waardoor je alleen maar stil kan staan,
kijken, luisteren, verwonderend zijn.
 
Geraakt door de trilling,
van wind,  lucht en tak.
 
Van een plek diep in je.
Daar waar reizen overvloeit, energie vermengt tot één,
waar het klopt en het zijn
in alle overgave zomaar ineens is.