Op facebook kwam een foto voorbij van een dame in een
politiebus die met haar hand bij haar oor achter het stuur zit. De meningen en
afkeurende opmerkingen hierover tuimelen over elkaar heen. ‘Belachelijk! Ze zit
te bellen!’, ‘Slecht voorbeeld!’ en: ‘de politie verdient geen respect!'.
Ik kijk naar de foto en vraag me (met wat anderen) af wat ik
zie. Ik concludeer dat ik te weinig feiten heb. Staat de bus stil? Misschien
wel op een wegsleep aanhanger? En omdat ik niet weet wat er aan de hand is
verbaas ik me over het snelle en harde oordeel van anderen om me heen.
Eén van de voor mij aangename resultaten van regelmatig
mediteren is dat ik meer bewust wordt. Van mezelf, mijn ratio, mijn gedachten,
emoties en mijn lichaam. Steeds vaker ervaar ik dat deze dingen met elkaar
verbonden zijn maar zeker niet hetzelfde zijn. Als ik geraakt wordt door een
opmerking bemerk ik verdriet en krijg ik buikpijn (verbinding emotie en
lichaam) maar het verandert niks aan mij (n) zelf. In de meditatie keer ik
daarheen en ervaar ik de kalme en liefdevolle stroom die ik in me heb. Dat ik
daar in het dagelijkse leven ook vaak weer vanaf drijf is een feit.
En wanneer je verder van die kern bent afgedreven of niet zo
vaak in aanraking komt met je liefdevolle kern die je vertrouwen en rust geeft,
wordt het makkelijker mee te waaien met de winden om je heen. Je bent niet
stevig geworteld dus meelopen met anderen ligt op de loer. Vanuit deze
onzekerheid hebben wij een apart soort houvast gecreëerd: wanneer we anderen
naar beneden halen, veroordelen en afkeuren, hebben we zelf een (vals) gevoel
van veiligheid en verbonden zijn.
Verbinding en veiligheid vind je in en vanuit liefde. Dus
nooit in afzeiken van een ander, agressie of onzekerheid. Wanneer je jezelf tijd
gunt om in contact te komen met jezelf en je eigen kalme kern, zal je je
sterker geworteld voelen. Waardoor het minder noodzakelijk wordt om zoveel meningen
te vormen of te oordelen. Probeer maar eens of je een dagdeel bewust kan kijken
naar jezelf en de oordelen die je hebt. Je zult versteld staan hoe vaak je
ergens iets van vindt! En als je deze oefening doet….. doe het dan liefdevol
naar jezelf dus veroordeel jezelf niet dat je zo regelmatig oordeelt…
Niets menselijks is ons vreemd en een beetje liefdevolle
acceptatie voor jezelf en de ervaringen die je hebt is een goede start om
diezelfde acceptatie naar je omgeving te vergroten.
Ik wens je een prachtige dag.
Hoi Selma,
BeantwoordenVerwijderenIk herken dit heel goed. Ook in het werk heb je vaak al snel een (negatief) oordeel over iets wat besloten is (door anderen) of wat iemand gedaan heeft, zonder dat je precies weet wat de beweegredenen of achtergronden zijn waarop dit besluit of deze actie is gebaseerd. Wanneer je meer weet kom je vaak zelf ook tot een genuanceerdere mening cq sta je misschien zelfs wel achter het besluit / de actie. Ik probeer dus steeds meer om niet te snel met anderen mee negatief te oordelen (roddelen). Dat is echter wel 'blijven oefenen'.
Groetjes,
Marja