In meer of mindere mate kennen we het allemaal. De mid-life
crisis bestaat al jaren en is onderkend als een zeer turbulente psychische
crisis. Niks om lacherig over te doen hoewel een Harley met veters aan het
stuur in combinatie met een dikke buik en een jonge meid achterop toch een mooi
cliché is dat een glimlach ontlokt. Zonder voorbij te gaan aan het feit dat
dergelijke transities gepaard gaan met hard werken, veel verdriet en pijn. Voor
iedereen.
En terwijl ik om me heen kijk, zie ik de veranderingen en
transities in rap tempo groter en sneller over elkaar heen buitelen: de mooiste
initiatieven, diepgaande gedeelde meditaties naast enorme stress, crises en
pijn. De mid-life crisis wordt aangevuld met een quarter-life crises als die
van de zoon van mijn vriendin. Het is er allemaal, iedereen heeft ermee te
maken. We groeien in bewustzijn. Vallend, huilend en in contact. Diepgaand
contact met de mooie dingen die er zijn.
Ronald Jan Heijn schrijft op een website het volgende:
De voornaamste
hoedanigheid van het Watermantijdperk is synthese. ‘Alles komt bij elkaar en
wordt duidelijk’. Doordat we gaan ontdekken wat bewustzijn is, komen we achter
de grote wetten van het leven, zoals de wet van karma en de wet van
reïncarnatie. We gaan werkelijk beseffen dat alles energie is en dat we allen
bewustzijn zijn. Dat de mens veel meer is dan zijn lichaam en dat we behoren
tot één kosmische familie. Het wordt daardoor het tijdperk van het
algemene belang, samen delen, geestelijke ontwikkeling, de ontdekking van onze
bron én onze bestemming.
Vind hier de
hele tekst: http://www.helloaquarius.org/waarom-is-deze-tijd-zo-bijzonder/
Steeds meer mensen vinden meditatie. Delen de ervaring die
alle wetenschappelijke onderzoeken onderbouwen: meditatie vergroot innerlijke
kalmte, vertrouwen, flexibiliteit, concentratie. Het brengt je in contact met
je bewust zijn, met je eigen innerlijke kracht. Waardoor je tegenslagen in het
leven kan doorstaan en je steeds stevig kan blijven staan. Waardoor je kan
kijken naar de pijn en het verlies van een gebroken hart en verloren carrière.
Zonder dat je meegezogen wordt met de heftige emoties en daarbij behorende
acties.
Ik luister naar mijn vriendin, kijk naar de groeven in haar
gezicht- getekend door zorgen. Terwijl ik met haar door het bos loop open ik
mijn hart nog bewuster. Vraag hulp en energie aan de natuur, de bomen, het
universum. Ik laat het vertrouwen door me heen stromen. De kracht om te blijven
staan. In de heftige beweging. Soepel en in steeds groter contact met het
totale bewustzijn. Ik kies voor dit pad
en deel met anderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten