Stille sneeuw

Het is een gewone dag, als geen ander:  het nieuws overspoelt met wat showbizz leed, dure voetballers die heen en weer bewegen. Een oorlog, een ongeluk en veel problemen rondom geld. Alles bedekt onder een witte laag sneeuw. Die de mooiste plaatjes geeft, geluiden dempt en de wereld om ons heen even verandert.

‘Je moet hard rennen om stil te blijven staan’, sprak een hoge Hema-meneer vorige week in een televisieprogramma. Een prachtige opmerking die allerlei filosofische gedachten bij me oproept.

 

Het is misschien wel de grootste (deels) onbewuste overtuiging die we hebben tegenwoordig. Dat we inderdaad hard moeten rennen, volhouden, meedoen met de ‘dingen in het leven’. Het beweegt hard, er zijn veel verwachtingen en het lijkt logisch te concluderen dat om in ieder geval stil te staan (en niet achteruit te zakken) je heel hard moet rennen.

Maar onze logica lijkt op dit moment niet altijd meer voldoende te zijn. Wanneer we kijken naar de financiële crises, de problemen op de arbeidsmarkt en allerlei andere problemen in ons land en daarbuiten dan kan je concluderen dat we in een tijd vol beweging zitten.

Ik reed eind vorig jaar bijna tegen een voorganger omdat ik ontzettend werd afgeleid door een enorm bord langs de kant van de weg waarop stond: ‘The Mayas were wrong, now buy…’ en ik geloof dat ik een auto moest kopen (wat dus ook bijna nodig was maar dat terzijde…). Het leidde me zo af omdat gesteld werd dat de Maya’s het bij het onjuiste eind hadden terwijl je ook kon zeggen dat een bepaalde eigen interpretatie (in dit geval van een overzicht van de Maya’s) niet klopte.

Dus even voor de helderheid: ik neem iets aan/ vul iets in/ interpreteer iets van wat jij zegt. Mijn aanname blijkt niet te kloppen en vervolgens stel ik dat hetgeen jij gezegd hebt onjuist is.

?!? Logica.

Ik weet natuurlijk niks. Dus of de Maya’s gelijk hadden al helemaal niet. Dat we in een veranderende tijd zitten is zeker. Of ze dat misschien bedoelden weet niemand. Dat we vandaag de dag leren dat onze logica niet altijd meer het juiste middel is om problemen op te lossen lijkt ook waar.

Want als de wereld hard doordraait. En wanneer ik kies voor verbinding, groei, rust en liefde. Moet ik dan niet streven naar heel stevig, heel kalm, heel vredig en heel liefdevol met mijn beide voeten op de grond staan. Om op die manier mee te bewegen? Zodat ik vertrouwen heb in mezelf, in de wereld en in de gang van zaken. Voldoende vertrouwen om mijn bekende logica los te laten? Om op zijn minst te onderzoeken of dingen op een andere manier kunnen en zullen gaan wanneer ik kies voor stilstaan in plaats van rennen?

Het zou zo maar kunnen zijn dat het stevig staan in deze bewegende wereld mij (en de Hema-meneer) verder brengt dan hard rennen. Mijn aanvulling op de opmerking van de Hema meneer is dan ook:

‘je moet heel stil staan om mee te kunnen bewegen’.

Ga naar buiten. Er ligt sneeuw. Dat geeft extra stilte. Kies voor de minuut van ademhalen en energie opdoen in plaats van stressen, sneeuw vegen en te laat komen. Kies voor de stilte en geniet ervan. Deel dit met anderen.

Ik wens je een prachtige dag.