Zweef mee!

Zweef je nog? Eerder was dat absoluut not done: zweven? Dat was voor dames met lange paarse jurken, vreemde snuiters op een kermis, apartelingen die in kruiden en glazen bollen geloofden. Nu zweven velen van ons. Hoewel de meesten met een andere betekenis dan ik hiervoor beschrijf. We zweven omdat we weer moeten kiezen. Mogen kiezen. Vorige week schreef ik er ook al over: het is moeilijk, we willen het goed doen. Maar wat is goed? Wat te geloven.

Iedereen heeft het deze dagen over strategisch stemmen. Strategisch stemmen. Dat geeft mij een onrustig gevoel. Strategisch stemmen heeft misschien iets te maken met strategie bepalen. Nadenken over de toekomst, waar je naartoe wilt en dan op basis van zeer gedegen en uitvoerige kennis een plan maken, beslissen en op pad gaan. Ondertussen goed controlerend of het pad nog leidt naar het door jou gewenste doel of dat je 1 van beiden moet bijstellen. Zo iets.

Dat betekent mijns inziens dat je vooraf goed nadenkt en je echt heel veel feiten hebt verzameld. Om zoveel mogelijk onzekerheden die je altijd en overal zal tegenkomen op je pad uit te sluiten. Of in ieder geval je erop voor te bereiden. Volgens mij is dat nauwelijks mogelijk. We weten het niet. Plannen zijn grillig, mensen zijn onvoorspelbaar en we kunnen alleen ons best doen. Dus strategisch stemmen vind ik niet zo’n goed idee. Als ik al iets erover zou kunnen zeggen, zou mijn advies zijn: denk na, lees, vergelijk, praat met anderen, vergeet vervolgens alles en volg je hart. Zoals je met alle keuzes kan doen die je in je leven hebt.

Leef in rust. Vind je ritme. Volg je eigen pad. Wees een voorbeeld voor anderen. Vind, zie en ervaar de voortdurende liefde, schoonheid en pracht. Dwars door alle rommel heen.

Adem en vertrouw.