Dromen, durven, doen en andere dilemma's

Dromen Durven Doen.  De titel zegt alles: een eenvoudig en pakkend geschreven boekje door Ben Tiggelaar, ‘management-goeroe’, waarin wordt uitgelegd hoe je veranderingen door kan voeren (vooral bij jezelf) die beklijven.

Durven doen wat je raakt.  Een prachtig boek van Marja den Boer. Vol met inspirerende interviews met ‘grote’ mensen die hun weg hebben gevonden en daarin succesvol zijn geworden (o.a. Joop van den Ende, Tex Gunning, Neelie Kroes).

Doe jij wat jou écht gelukkig maakt? Een test. In de zomer editie van een simpel ‘vrouwenblaadje’.

Slechts een greep uit de vele boeken en artikelen die me tegenwoordig aansporen na te denken of ik ‘doe wat ik wil, mijn passie volg’ en daarmee ‘zin geef aan mijn bestaan’. Als ik een boek  niet voldoende vind kan ik me aanmelden voor de bijbehorende cursus.

Dus terwijl ik op mijn strand bed lig bij te komen van het afgelopen half jaar ploeteren, overleven, zorgen en eindjes aan elkaar knopen, krijg ik de 6 (!) pagina’s tellende test om uit te vinden of ik nou écht wel doe wat me gelukkig maakt. Met de nadruk op écht. Of ik droom, durf en daarop volgend doe.

Want daar draait het kennelijk om deze tijd: je hart volgen, zin geven aan je bestaan. Een luxe? Of een luxe. Vraagteken of punt. Daar waar onze grootouders minder keuzes hadden. Ongetwijfeld ook droomden, vooral ’s nachts, na een lange dag hard werken. Vaak in de voetsporen van hun ouders, in hetzelfde dorp en in een sociale omgeving die al jaren niet veel veranderde. Was je vader bakker? Grote kans jij ook. En trouwen? Beste met de jongen van de hoek.

De tijden veranderen. Tegenwoordig zit de wereld in onze broekzak. Want op je mobiel heb je via Facebook contact met je vrienden over de hele wereld en blijf je (desgewenst) continu op de hoogte van alle ontwikkelingen, rampen en andere beweging in de wereld.

Als coach, trainer, mens en als fervent gebruiker van meditatie geloof ik zeer in de waarde van het ontdekken van je pad, van uitvinden waar je goed in bent en waar je drijfveren zitten. Dat dit een voortdurend proces is dat met je meegroeit in je leven is een feit. Ik raad dan ook iedereen aan af en toe de afzondering op te zoeken (door op vakantie te gaan of door te mediteren) om in de stilte inderdaad te onderzoeken of je nog op juiste koers zit.

Maar de bijna dwingende vorm die het woord ‘durven’ met zich meebrengt en die regelmatig naar voren komt in de boeken en artikelen van deze tijd, zou ik naast me neerleggen.  Jij volgt jouw pad en maakt je eigen keuzes. Dwang in de vorm van durven is hier niet aan de orde. Het mooiste is dat wanneer je de keuzes maakt die dichtbij jezelf liggen, het universum dan met je mee gaat werken: je loopt ineens tegen iemand aan die je verder brengt, vindt precies datgene wat je nodig hebt etc. Durf is dan eigenlijk niet aan de orde omdat het overduidelijk is welke kant je opgaat.

Zijn dit nou de grote ‘life-changing’ veranderingen waarover in veel boeken geschreven wordt? Meestal niet. En dat is ook helemaal niet nodig. Het gaat erom dat je vrede vindt met jezelf. Met je rol in dit leven. En met de dingen die je doet. En om dat te bereiken is beginnen met die test uit het vrouwen blaadje lang zo slecht nog niet….